Waarom moet ik dingen doen die ik niet leuk vind?

“Wie is er aan de beurt om de hond uit te laten?”, vraag ik aan de kinderen. Met een soort zeurkreun maakt Sieger duidelijk dat hij weet dat hij aan de beurt is, maar er geen zin in heeft. “Kom op”, zeg ik tegen hem, “als je nu gelijk gaat ben je ook snel weer terug.”

Dit zet Sieger echter niet in beweging. Hij laat zich weer achterover op de bank ploffen en zegt: “Ik vind het niet leuk om de hond uit te laten.” Ik vind dat natuurlijk geen argument: de hond uitlaten is een taak die erbij hoort. Als je het leuk vind is het mooi meegenomen, zo niet, pech! Je moet het toch gewoon doen. 

Sieger denkt hier echter anders over: “Waarom moet ik toch dingen doen, terwijl ik ze niet leuk vind?” Ik merk dat zijn vraag bij mij van alles raakt in mijn overtuigingen: 

• Het leven is niet altijd leuk en dat hoeft ook helemaal niet
• Van tegenslagen leer je
• Dingen doen omdat het moet, hoort er nu eenmaal bij

Ik realiseer mij dat hij misschien toch meer dan mij lief is, het ‘product’ is van het als-mijn-kind-maar-gelukkig-is syndroom. Want wat ik soms bij ouders en kinderen zie is een streven naar een gelukkig kind, wat een tikkeltje doorgeslagen is. En hoewel ik dat helemaal snap (want ook ik wil graag dat mijn kinderen gelukkig zijn), is mijn diepe overtuiging dat we kinderen daar niet mee helpen. 

Het leven is niet áltijd leuk

Dat is een bittere werkelijkheid die we niet kunnen veranderen. Wel kan ik mijn kind hier zo goed mogelijk op voorbereiden. Niet door problemen, moeilijkheden, pijn of verdriet te voorkomen of weg te nemen, maar juist doordat je dit als kind al eens meemaakt en er onder de liefdevolle begeleiding van je ouders mee leert ‘dealen’. Dan lukt het als volwassene straks ook om door die lastige tijden heen te komen. 

Want dat die uitdagingen en hobbels er komen (en naar mate je ouder wordt vaak steeds lastiger worden), dat is een feit. Die hobbels en bobbels ervaar je vaak juist ook ín het ouderschap: “kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen” zegt men wel. 

Hoe ‘deal’ jij met die hobbels en bobbels? Ga jij hard aan het werk om alles op te lossen? Doe je wat je denkt dat er van je verwacht wordt en schiet je in de als-mijn-kind-maar-gelukkig-is-stand? Kan je vertrouwen op je innerlijke stem, of is dat vooral een innerlijke criticus? 

In dat laveren tussen al die hobbels en bobbels, driftbuien, verdriet of zorgen kan je de verbinding met jezelf, met wat je écht wil als ouder, wel een beetje kwijtraken. En dan voelt het gezinsleven misschien meer als ‘overleven’ dan als genieten. 

Voelt dit bij jou af en toe ook zo? En wil je dat anders? Wil je het gevoel van vertrouwen in jezelf als moeder en genieten van je gezin versterken? Dan heb ik iets heel gaafs voor je.

In oktober start ik een Moedercirkel. Met een kleine groep moeders komen we 5 keer samen met als belangrijkste doel: de liefdevolle en zelfverzekerde moeder die je (misschien nog onbewust) bent te hervinden en/of te versterken. Zodat het gezinsleven je (nog) meer liefde en energie geeft. 

Voor meer info: https://pentakelopvoedcoaching.nl/moedercirkel

Ga hier naar Anke’s Mamaplaats profiel voor haar andere blogs.

Bekijk hier de online cursussen van Anke op de Mamaplaats Academy!