Krijgt je kind al een driftbui als hij alleen maar ‘nee’ hoort? Of eindigt die gezellige speeldate steevast met ruzie? Soms zie je het al als je je kind aankijkt: een diepe frons en dan weet je het wel. Je probeert dan wel om de situatie te sussen, maar jouw begrip kent ook zijn grens. Daardoor heb je het gevoel dat je je kind tekort doet. Of in elk geval niet met elkaar in contact bent zoals je dat diep in je hart zou willen. En pakt het moederschap dus ook anders uit dan je van tevoren gedacht en gehoopt had.

Natuurlijk zijn er niet de hele dag boze buien en gaat er ook heel veel goed. Maar in dit soort situaties vraag je je af:

• Waarom lukt het mij niet om de situatie te veranderen?
• Waarom lukt het mijn kind niet om gewoon te luisteren zoals andere kinderen?
• Ik wil zo graag dat mijn kind gewoon vrij en blij kan zijn, maar zo voelt het momenteel helemaal niet.
• Hoe fijn zou het zijn voor mij, maar vooral voor mijn kind, als hij wat minder last zou hebben van die boosheid.